دویدن در فضای باز یا تردمیل؛ کدام بهتر است؟

تفاوت دویدن روی تردمیل و دویدن در فضای باز
دویدن، ورزشی است که میلیونها هوادار مشتاق دارد.
یک سوال اساسی اما میان علاقهمندان این ورزش وجود دارد: دویدن در فضای باز بهتر است یا استفاده از تردمیل؟
طرفداران هر دو رویکرد در علاقه به دویدن اشتراک دارند. با این حال، برخی از دوندگان در فضای باز معتقدند که دویدن روی تردمیل یکنواخت و خستهکننده است، در حالی که دوندگان تردمیل ممکن است دویدن در یک محیط کنترلشده و ایمنتر را ترجیح دهند. البته که میتوان از هر دو نوع دویدن سود برد.
این مطلب به بررسی مزایا و معایب دویدن در فضای باز و تردمیل میپردازد تا به شما کمک کند با دید باز و آگاهی بهترین تصمیم را بگیرید.
دویدن با تردمیل
تردمیل، ماشین ورزشی است که دارای یک سطح چرخشی قابل تنظیم میباشد، که به شما امکان میدهد روی آن راه بروید یا بدوید. تردمیلها در بیشتر باشگاههای ورزشی یافت میشوند و همچنین میتوانید آنها را از فروشگاهها برای استفاده شخصی در منزل خریداری نمایید.
مزایای تردمیل
یکی از بزرگترین مزایای استفاده از تردمیل، دسترسی آسان به آن است. تردمیلها معمولاً در فضاهای بسته قرار دارند، بنابراین میتوان در هر زمان از روز یا شب و در هر شرایط آب و هوایی از آنها استفاده کرد. این امر دویدن را برای افرادی که شبها ورزش میکنند یا در مناطقی با آب و هوای متغیر زندگی میکنند، بسیار قابل دسترستر میسازد.
بسیاری از طرفداران دویدن روی تردمیل، از قابلیتهای متنوعی که تردمیلها ارائه میدهند لذت میبرند. این قابلیتها شامل کنترل دقیق سرعت و شیب است که به دوندگان اجازه میدهد تمرینات خود را با دقت بیشتری تنظیم کنند.
استفاده از تردمیل میتواند برای افرادی که به تازگی از آسیب دیدگی بهبود یافتهاند بسیار مفید باشد، زیرا این امکان را به آنها میدهد که در یک محیط کنترلشده و امن، فرآیند بهبودی خود را به آرامی تسریع کنند. به عنوان مثال، دویدن در فضای باز ممکن است به دلیل عواملی چون ناهمواریهای زمین و لغزندگی مسیرها، خطرات بیشتری برای کسی که از آسیب دیدگی مچ پا بهبود یافته است، ایجاد کند.
در نهایت، دویدن روی تردمیل ممکن است برای مفاصل شما مفیدتر باشد، زیرا بیشتر تردمیلها دارای تسمههای بالشتکی هستند که بخشی از ضربهها را جذب میکنند. در حالی که زمینهای سخت، مانند پیادهروها و جادهها، فاقد این ویژگی هستند.
برخلاف باور رایج، اکثر مطالعات نشان دادهاند که دویدن، چه در فضای باز و چه روی تردمیل، به طور کلی باعث آسیب به زانوها یا مفاصل نمیشود. این فعالیت میتواند بخشی از یک برنامه تناسب اندام سالم باشد، به شرطی که با دقت و مطابق با تواناییهای فردی انجام شود.
معایب تردمیل
در مقایسه با دویدن در فضای باز که امکان تجربه طبیعت و فضاهای سبز را فراهم میکند، دویدن روی تردمیل به ماندن در یک مکان ثابت محدود میشود. برخی معتقدند که این میتواند با گذشت زمان خستهکننده شود. هرچند تردمیلهای مدرن اغلب دارای صفحه نمایشهایی برای شبیهسازی دویدن در فضای باز هستند که میتواند تجربه را جذابتر کند، بسیاری بر این باورند که این ویژگیها نمیتوانند به طور کامل حس و حال دویدن در فضای باز را بازسازی کنند.
مطالعات مختلف نتایج متفاوتی در مورد فعالیت ماهیچهای هنگام دویدن روی تردمیل در مقایسه با دویدن در فضای باز ارائه دادهاند. برخی از تحقیقات گزارش میکنند که فعالیت ماهیچهای در حین استفاده از تردمیل کمتر است، در حالی که دیگر مطالعات تفاوت قابل توجهی را یافت نکردهاند. این تفاوتها ممکن است ناشی از این واقعیت باشد که تسمه تردمیل به حرکت شما کمک میکند و ممکن است برخی از فشارها را از روی ماهیچهها بردارد.
در نهایت، یکی از اصلیترین معایب دویدن روی تردمیل، هزینه خرید و نگهداری آن است. تردمیلها ممکن است گران باشند و هزینههای اضافی برای تعمیر و نگهداری در طولانی مدت نیز دارند. این مسئله میتواند برای برخی از افراد، بهویژه کسانی که به دنبال گزینههای مقرونبهصرفهتر برای ورزش هستند، یک مانع محسوب شود.
به طور خلاصه، دویدن روی تردمیل در مقایسه با دویدن در فضای باز، راحتتر و قابل دسترستر است، اما ممکن است تأثیر مثبت کمتری داشته باشد، هزینه بیشتری دارد و فشار کمتری به عضلات وارد میکند. علاوه بر این، برخی از افراد ممکن است متوجه شوند که دویدن در یک محیط بدون تغییر و تنوع میتواند با گذشت زمان خستهکننده شود.
دویدن در فضای باز
دویدن در فضای باز به معنای دویدن در مسیرهای طبیعی، پیادهروها، یا هر فضای باز دیگری است.
مزایای دویدن در فضای باز
اکثر دوندگان به دلیل تنوع مناظر، هوای تازه، و گزینههای بیشمار برای انتخاب مسیرهای دویدن، دویدن در فضای باز را بسیار دلپذیرتر از دویدن روی تردمیل مییابند. تنوع مناظر در طول مسیر میتواند به شکل قابل توجهی انگیزه فرد برای ادامه ورزش را افزایش دهد.
هم تردمیل و هم دویدن در فضای باز، فواید سلامتی متعددی دارند که شامل کاهش فشار خون، افزایش استقامت و کاهش خطر افسردگی میشود. با این حال، دویدن در فضای باز ممکن است با ایجاد احساس ارتباط نزدیکتر با طبیعت، مزایای اضافی را به همراه داشته باشد.
یافتههای یک مطالعه در سال 2016 نشان میدهد که وقت گذراندن و دویدن به مدت حداقل 30 دقیقه در هفته در فضاهای سبز، مانند پارکها و جنگلها، میتواند خطر ابتلا به افسردگی را تا 7 درصد و فشار خون بالا را تا 9 درصد کاهش دهد. این تحقیق تأکید میکند که تماس با طبیعت میتواند تأثیرات مثبت قابل توجهی بر سلامت روان و جسم داشته باشد.
علاوه بر این، محیطها و موانع متنوعی که در دویدن در فضای باز با آنها روبرو میشوید، میتوانند به فعالسازی گروههای عضلانی مختلف و بهبود تعادل و تناسب اندام کمک کنند. این فعالیتها میتوانند شامل پریدن از روی موانع یا دویدن بر روی تپهها باشند.
تحقیقات نشان دادهاند که دویدن در فضای باز میتواند به ساخت استخوانهای قویتر کمک کند، زیرا دویدن روی سطوح سختتر، نیروی وزن بیشتری را به استخوانها وارد میکند، که این امر برای متابولیسم استخوان حائز اهمیت است. این فعالیت میتواند به تقویت ساختار استخوانی و بهبود تراکم آن کمک کند.
درنهایت، دویدن در فضای باز، به جز هزینههای احتمالی برای کفشهای دویدن و تجهیزات ورزشی، عملاً بدون هزینه است. این ویژگی، دویدن را به یک فعالیت بسیار دسترسپذیر برای افراد با هر سطح درآمدی تبدیل میکند.
معایب دویدن در فضای باز
دویدن در فضای باز در دمای خشک و نسبتاً گرم توصیه میشود. در مقابل، دویدن در شرایط بارانی، برفی، و دماهای بسیار سرد یا گرم کمتر توصیه میگردد زیرا میتواند خطرات بیشتری داشته باشد. با این حال، با پوشیدن لباس مناسب و داشتن آمادگی کافی، میتوان در بیشتر شرایط آب و هوایی به دویدن در فضای باز پرداخت.
دویدن در شب میتواند خطر آسیبدیدگی را افزایش دهد و ممکن است خطرناک باشد. اگر تصمیم به دویدن در شب دارید، استفاده از لباسهای بازتابنده و حمل چراغ کوچک برای بهبود دید توصیه میشود. همچنین، اطلاع دادن به یک دوست در مورد مسیر و زمان بازگشت انتظاری به خانه میتواند امنیت شما را افزایش دهد. علاوه بر این، پیدا کردن یک همراه برای دویدن میتواند تجربه دویدن را امنتر و لذتبخشتر کند.
به طور خلاصه، دویدن در فضای باز، فرصتی برای تجربه طبیعت و زیباییهای آن را فراهم میکند، که مطالعات نشان دادهاند ممکن است به بهبود سلامت روان کمک کرده و خطر ابتلا به بیماریهای مزمن را کاهش دهد. با این حال، دویدن در فضای باز ممکن است برای ورزشکارانی که شبها تمرین میکنند، کسانی که در شرایط آب و هوایی شدید قرار دارند، یا افرادی که به تازگی از آسیبدیدگی بهبود یافتهاند، مناسب نباشد.
کدا یک برای کاهش وزن موثرتر است؟
اگر هدف شما کاهش وزن است، مهم است که ورزشی را انتخاب کنید که از انجام آن لذت ببرید. چه تردمیل را انتخاب کنید و چه دویدن در فضای باز، انجام منظم ورزشهای هوازی مانند دویدن به سوزاندن کالری و چربی کمک میکند. مطالعات نشان دادهاند که دویدن مرتب در طول هفته میتواند به افزایش سوخت و ساز چربی منجر شود. جالب است که نه تنها بسیاری از شرکتکنندگان در این مطالعات کاهش وزن قابل توجهی را تجربه کردهاند، بلکه توده عضلانی اضافی نیز به دست آوردهاند.
شما میتوانید با دویدن در شدت کم تا متوسط، که به آن دویدن در حالت ثابت نیز گفته میشود، وزن خود را کاهش دهید. این به معنای دویدن با سرعت یکنواخت و شدت مشخص برای مدت زمان معین است.
تمرینات تناوبی با شدت بالا (HIIT)، که شامل دورههای کوتاه 30 تا 90 ثانیهای از فعالیتهای شدید مانند دوی سرعت، به دنبال دورههای استراحت مانند دویدن آهسته یا پیادهروی است، میتواند روش مؤثری برای کاهش چربی باشد. مطالعهای در سال 2017 نشان داد که هم HIIT و هم دویدن در حالت ثابت میتوانند به کاهش چربی کمک کنند. میزان کاهش وزن به پشتکار و لذتی که فرد از ورزش میبرد و همچنین تعداد دفعات انجام ورزش بستگی دارد.
این نتایج تأکید میکنند که مهم است ابتدا میزان ثبات و تعهد خود به ورزش را ارزیابی کنید و سپس تصمیم مناسب را اتخاذ نمایید. خوشبختانه، هم HIIT و هم دویدن در حالت ثابت را میتوان هم روی تردمیل و هم در فضای باز انجام داد. با این حال، اگر تمایل به انجام دوی سرعت در فضای باز دارید، مطمئن شوید که روی زمین صاف و هموار دویدن میکنید تا از خطر آسیبدیدگی پیشگیری شود.
دویدن، فراتر از کاهش وزن، میتواند مزایای سلامتی متعددی به همراه داشته باشد، از جمله کاهش فشار خون، کلسترول، قند خون، افسردگی و اضطراب. اگر تازه شروع به دویدن کردهاید، توصیه میشود ابتدا با یک متخصص مشورت کنید تا اطمینان حاصل کنید که این فعالیت برای شما مناسب است. شروع آهسته و پیشرفت تدریجی، رویکردی ایدهآل برای جلوگیری از آسیبدیدگی و افزایش تواناییهای ورزشی است.
به طور خلاصه، هم دویدن روی تردمیل و هم دویدن در فضای باز میتوانند به کاهش وزن کمک کنند. تحقیقات نشان میدهند که پایداری در تمرین و لذت بردن از فعالیت، عوامل کلیدی در کاهش وزن بلند مدت هستند. انتخاب بین دویدن در فضای باز و تردمیل باید بر اساس ترجیحات شخصی، اهداف ورزشی و شرایط زندگی شما باشد.
∗ قبل از شروع به دویدن به صورت جدی، موارد مهمی وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند تا از آسیبدیدگی جلوگیری شود. در اینجا به برخی از این موارد اشاره میکنیم:
- ایمنی باید همیشه در اولویت باشد، فارغ از اینکه تردمیل یا دویدن در فضای باز را انتخاب کنید.
- قبل از شروع یک برنامه ورزشی جدید، با پزشک یا متخصص ورزشی مشورت کنید، به ویژه اگر شرایط پزشکی خاصی مانند بیماریهای قلبی دارید.
- شروع بیش از حد سریع به تمرینات ورزشی میتواند منجر به آسیبدیدگی یا حتی عواقب جدیتری مانند حمله قلبی شود.
- مصرف کالری کافی برای جلوگیری از ضعیف شدن استخوانها و آسیبدیدگیهای مرتبط با فعالیتهای ورزشی شدید و رژیمهای غذایی کم کالری ضروری است.
- استراحت کافی بین جلسات دویدن برای بهبودی سالم و جلوگیری از فرسودگی بدن مهم است.
به طور خلاصه، دویدن مسافتهای طولانی بدون دریافت کالری کافی میتواند به ضعیف شدن استخوانها و آسیبدیدگی منجر شود. همیشه قبل از شروع به دویدن برای اولین بار یا آغاز یک روال تمرینی جدید، با یک متخصص مشورت کنید.
در نهایت، دویدن روی تردمیل و دویدن در فضای باز هر دو مزایا و معایب خاص خود را دارند. چه در فضای باز دویده شود و چه روی تردمیل، هر دو از نظر جسمی و ذهنی مفید هستند. بهترین نوع دویدن برای شما آن است که از آن لذت میبرید و میتوانید به طور پایدار به آن ادامه دهید.
با سپاس از اینکه همراه پاب نرس بودید!
بیشتر بخوانید: شنا یا دویدن؛ کدام بهتر است؟
