چگونه از بیمار مبتلا به سرطان در خانه مراقبت کنیم؟
امروزه سرطان یکی از مهمترین چالشهای نظام سلامت در سراسر جهان است که علاوه بر درگیری جسمی، تأثیرات عمیقی بر وضعیت روانی، خانوادگی و اجتماعی بیماران بر جای میگذارد. با توجه به طولانی بودن روند درمان و نیاز به مراقبت مداوم در این بیماری، متخصصان، ارائهٔ خدمات پرستاری در منزل را رویکردی مؤثر برای بهبود کیفیت زندگی بیماران سرطانی میدانند.
مراقبت خانگی نهتنها موجب کاهش استرس و هزینههای درمانی عزیزانتان میشود، بلکه با تقویت حمایت عاطفی خانواده، احساس امنیت و امید را در بیمار شما افزایش میدهد. از اینرو، آشنایی با اصول و چالشهای پرستاری در مراقبت خانگی بیماران سرطانی از اهمیت ویژهای برخوردار است.
سرطان چیست و چرا شناخت آن برای مراقبت خانگی مهم است؟
سرطان نوعی بیماری است که در آن سلولهای بدن بهصورت غیرطبیعی و کنترل نشده شروع به رشد و تقسیم میکنند.
در حالت طبیعی، سلولها پس از طی چرخهی عمر خود میمیرند و سلولهای جدید جای آنها را میگیرند؛ اما در سرطان، این نظم از بین میرود و سلولهای غیرطبیعی، بهجای مرگ به رشد ادامه میدهند و میتوانند تودهای به نام «تومور» ایجاد کنند.
این سلولهای سرطانی ممکن است به بافتهای اطراف نفوذ کنند و حتی از طریق خون یا لنف به بخشهای دیگر بدن گسترش یابند؛ به این فرایند «متاستاز» میگویند.
بهطور کلی، سرطان یک بیماری چندعاملی است و عواملی مانند ژنتیک، سبک زندگی، تغذیه، تماس با مواد شیمیایی یا اشعهها و عوامل محیطی میتوانند در بروز آن نقش داشته باشند.
قبل از اینکه سراغ علائم و درمان برویم، باید بدانیم سرطان دقیقاً چیست و چگونه بهوجود میآید؛ توضیح کامل و قابلفهم را در این مقاله آوردهایم.
چرا مراقبت از بیمار سرطانی در منزل بهتر از بستری طولانیمدت است؟
زندگی با بیماری سرطان فقط یک تجربه جسمی نیست؛ یک مسیر طولانی، پر از چالشهای روحی، روانی و اجتماعی است. بیمار سرطانی معمولاً هفتهها یا ماهها در بیمارستان بستری میشود، جایی که هر روزش پر از صدای دستگاهها، تزریقات مکرر، بوهای تند مواد ضدعفونی کننده و اضطراب ناشی از درمان است.
بستری طولانیمدت، حس خستگی، دلتنگی و بیقراری را در بیمار تقویت میکند. دوری از خانواده، محدودیت در دیدار عزیزان و نبود حس آرامشِ محیط خانه، باعث میشود بیمار احساس تنهایی و ناامیدی کند؛ احساسی که میتواند روند درمان را کندتر کند.
در مقابل، مراقبت از بیمار در منزل، اگر با نظارت پرستار یا تیم درمانی انجام شود، نه تنها احساس امنیت و آرامش بیشتری ایجاد میکند، بلکه کیفیت زندگی بیمار را به شکل قابل توجهی بالا میبرد. حضور در خانه به بیمار این امکان را میدهد که در کنار خانواده باشد، غذا و فضای آشنا داشته باشد و در محیطی آرامتر دوران درمان را بگذراند.
به همین دلیل، بسیاری از پژوهشها و مراکز درمانی مانند Mayo Clinic و Cleveland Clinic تأکید میکنند که مراقبت در منزل، در صورت فراهم بودن شرایط ایمن، میتواند جایگزین انسانیتر و مؤثرتری برای بستری طولانیمدت در بیمارستان باشد.
۱۰ نکته طلایی برای مراقبت از بیمار سرطانی در منزل
مراقبت از بیماران مبتلا به سرطان در منزل نیازمند توجه ویژه و رعایت نکات ایمنی و بهداشتی است. این مراقبتها نه تنها به بهبود وضعیت جسمی بیمار کمک میکند، بلکه نقش مهمی در حمایت روانی و افزایش کیفیت زندگی او دارد.
رعایت اصول درست میتواند از عوارض احتمالی پیشگیری کند و روند درمان را مؤثرتر نماید. در ادامه، ده نکته مهم که باید هنگام مراقبت در منزل مدنظر داشته باشیم، آورده شده است.
1. ایجاد محیطی امن و آرام برای بیمار سرطانی
مراقبت از بیمار سرطانی در منزل، فقط به دادن دارو یا تغذیه مناسب محدود نمیشود؛ محیطی که بیمار در آن زندگی میکند، نقش بسیار مهمی در روند بهبود و کیفیت زندگی او دارد.
از نظر فیزیکی، خانه باید طوری آماده شود که خطر عفونت، افتادن یا تماس با مواد شیمیایی کاهش یابد. سیستم ایمنی بیماران سرطانی معمولاً ضعیف است، بهویژه در زمان شیمیدرمانی. بنابراین:
- سطوح باید مرتب ضدعفونی شوند.
- وسایل غیرضروری از اتاق بیمار برداشته شوند تا محیط خلوت و ایمن باشد.
- تهویهی هوا مناسب باشد و از حضور افراد با علائم سرماخوردگی یا بیماری جلوگیری شود.
- داروها در جای خشک و خنک، دور از دسترس کودکان نگهداری شوند.
- از نظر روحی و روانی، محیط خانه باید احساس امنیت و آرامش را منتقل کند. نور طبیعی، رنگهای ملایم، موسیقی آرام، یا حتی وجود گلهای تازه میتواند بر روحیهی بیمار تاثیر مثبت بگذارد.
- حضور خانواده و مراقبین با رفتار صبورانه و مهربان، میتواند اضطراب ناشی از درمان را کاهش دهد.
آمادهسازی فضای خانه پیش از شروع درمان(مثل شیمیدرمانی یا مراقبت تسکینی) باعث میشود بیمار حس کنترل بیشتری بر زندگیاش داشته باشد و روند درمان را با اضطراب کمتر طی کند.
در واقع، خانه باید به پناهگاهی امن و آرام برای بیمار تبدیل شود؛ جایی که بتواند در کنار خانواده، هم به جسمش رسیدگی کند و هم به روحش.

2. مدیریت درد، تهوع و عوارض درمان سرطان در خانه
درمان سرطان، چه از نوع شیمیدرمانی باشد، چه پرتودرمانی یا جراحی، معمولاً با مجموعهای از عوارض جسمی و روانی همراه است.
مهمترین مسئولیت خانواده و پرستار در مراقبت از بیمار سرطانی در منزل، کاهش این عوارض و مدیریت درد بیمار است تا کیفیت زندگی او حفظ شود.
بیماران سرطانی اغلب از علائمی مانند درد مزمن، تهوع، استفراغ، بیاشتهایی، یبوست، خستگی مفرط و اختلال خواب شکایت دارند.
مدیریت این مشکلات نیازمند نظم دارویی دقیق، پیگیری منظم علائم، و ارتباط مداوم با پزشک است.
چند نکته کلیدی که در مراقبت از بیمار سرطانی در منزل باید رعایت شود:
- داروهای ضد درد(مثل مرفین یا داروهای غیر مخدر) باید طبق نسخه و با دوز دقیق داده شوند.
- در صورت بروز تهوع یا بیاشتهایی، وعدههای غذایی باید کوچک، سبک و پرکالری باشند.
- بیمار باید تشویق شود تا در حد توان، حرکات کششی یا استراحت منظم داشته باشد تا از خشکی عضلات و خستگی زیاد جلوگیری شود.
- استفاده از دفتر یادداشت برای ثبت زمان مصرف داروها و شدت درد، به پرستار کمک میکند تا روند درمان را بهتر ارزیابی کند.
یکی از مزیتهای مراقبت خانگی این است که بیمار در فضای آشنا و امن خود، درد را بهتر تحمل میکند و پاسخ روانی بهتری نسبت به درمان نشان میدهد.
در نهایت، نباید فراموش کرد که درد فقط فیزیکی نیست؛ رنج عاطفی و روانی بیمار هم باید شنیده شود. گاهی فقط گوش دادن، نوازش دست یا گفتن چند جملهی دلگرمکننده میتواند به اندازهی دارو موثر باشد.
3. حمایت عاطفی و روانی از بیمار سرطانی در منزل
سرطان فقط بدن بیمار را درگیر نمیکند، بلکه روح، احساس و نگرش او را هم بهشدت تحتتأثیر قرار میدهد.
ترس از مرگ، تغییر ظاهر، وابستگی به دیگران و از دست دادن تواناییهای روزمره، میتواند بیمار را دچار اضطراب، افسردگی یا ناامیدی کند.
در چنین شرایطی، حمایت عاطفی خانواده و پرستار نقشی حیاتی در حفظ امید و آرامش بیمار دارد.
بیماران سرطانی معمولاً دورههایی از خشم، انکار، ترس و غم را تجربه میکنند. در این مرحله، پرستار یا مراقب، باید شنوندهای صبور و بدون قضاوت باشد.
راهکارهای ساده اما مؤثر:
- اجازه دهید بیمار درباره احساساتش صحبت کند؛ قطع نکردن حرف او یعنی احترام به دردش.
- به جای گفتن “قوی باش” ، گاهی گفتن “میفهمم سخته” آرامش بیشتری میدهد.
- فعالیتهای کوچک مثل تماشای فیلم، گوش دادن به موسیقی یا قدم زدن در فضای باز میتواند روحیه را تقویت کند.
- در صورت نیاز، از مشاور یا روانشناس کمک گرفته شود.
سلامت روانی بیمار مستقیماً بر اثربخشی درمان تأثیر دارد؛ بیمارانی که از حمایت عاطفی برخوردارند، تحمل بهتری نسبت به عوارض داروها نشان میدهند و همکاری بیشتری در روند درمان دارند.
در واقع، مراقبت از بیمار سرطانی فقط تزریق دارو و تغذیه نیست؛ بلکه تزریق امید و عشق است.
گاهی یک لبخند، یک نوازش یا فقط حضور آرام در کنارش، قویتر از هر دارویی عمل میکند.

4. ارتباط مداوم با پزشک
در مراقبت خانگی، بیمار نباید از ارتباط با پزشک و پرستار فاصله بگیرد. پیگیری منظم علائم، بررسی عوارض داروها و دریافت راهنمایی از تیم درمان، برای پیشگیری از خطرات احتمالی ضروری است.
استفاده از ویزیتهای آنلاین و تماسهای تصویری به بیماران کمک میکند تا بدون نیاز به بستری شدن مداوم، درمان خود را ایمنتر ادامه دهند.
ارتباط مداوم با پزشک باعث میشود هر تغییر کوچک در وضعیت بیمار زودتر تشخیص داده شود و از بروز عوارض جدی جلوگیری گردد.
5. تغذیه مناسب بیمار سرطانی در منزل؛ وعدههای کوچک و پرکالری
تغذیه در بیماران مبتلا به سرطان نقش بسیار مهمی در حفظ انرژی، تقویت سیستم ایمنی و تحمل درمان دارد. بسیاری از بیماران به دلیل تهوع، تغییر در حس چشایی یا خستگی، اشتهای خود را از دست میدهند.
در چنین شرایطی، خانواده و مراقب باید با صبری عاشقانه و درک بالا بیمار را به خوردن وعدههای کوچک، سبک و مغذی تشویق کنند. غذاهای پرکالری، پروتئینی و آسانهضم مانند سوپ مرغ، پوره سیبزمینی یا اسموتی میوه میتواند کمککننده باشد.
تغذیه مناسب نهتنها به کاهش ضعف جسمی کمک میکند، بلکه روحیه بیمار را نیز تقویت میکند و احساس مراقبت و عشق را منتقل میسازد.
گاهی حتی اگر بیمار فقط چند قاشق غذا بخورد، مهمتر از مقدار غذا، احساس حمایت و دلگرمی است که از نگاه مهربان مراقبش دریافت میکند.
6. آموزش خانواده و مراقبان برای مراقبت درست از بیمار سرطانی
مراقبت از بیمار سرطانی در منزل نیازمند آگاهی و مهارت است. خانواده یا مراقب باید بدانند چگونه داروها را درست بدهند، تزریقات یا مراقبت از پورت را انجام دهند و علائم هشداردهنده را شناسایی کنند.
آموزش صحیح خانواده باعث میشود خطاهای دارویی کاهش یابد و ایمنی و راحتی بیمار حفظ شود.
این آموزشها میتواند شامل مشاوره پرستاری، ویدئوهای آموزشی، یا دفترچههای راهنمای گامبهگام باشد تا مراقب با آرامش و اطمینان بیشتری نقش خود را ایفا کند.
وقتی مراقب آموزش دیده و آماده است، بیمار هم احساس امنیت و حمایت بیشتری دارد و درمان را راحتتر تحمل میکند.
7. مراقبت از سلامت جسم و روان خودِ مراقب بیمار سرطانی
مراقبین نیز ممکن است دچار خستگی و استرس شدید شوند. خواب کافی، استراحت، و حمایت اجتماعی برای آنان ضروری است تا بتوانند نقش خود را به خوبی ایفا کنند.
8. تشویق بیمار به فعالیتهای سبک و تحرک ایمن در خانه
حتی در دورهی درمان، فعالیتهای سبک و کنترلشده برای بیمار سرطانی اهمیت زیادی دارد. پیادهروی کوتاه، حرکات کششی آرام یا تمرینات تنفسی میتواند از خشکی عضلات، خستگی زیاد و مشکلات گردش خون جلوگیری کند.
فعالیت سبک علاوه بر مزیت جسمی، روحیه بیمار را نیز تقویت میکند و حس استقلال و توانایی را به او بازمیگرداند.
مراقب باید همراه و انگیزهدهنده باشد و بدون فشار آوردن، فعالیتها را مطابق توان بیمار تنظیم کند. حتی چند دقیقه حرکت روزانه میتواند حس موفقیت و امید به زندگی را افزایش دهد.
9. استفاده از اپلیکیشن و تکنولوژی برای یادآوری دارو و ثبت علائم
از تماس ویدئویی با پزشک تا اپلیکیشنهای یادآور دارو، تکنولوژی میتواند نقش مهمی در تسهیل مراقبت خانگی داشته باشد.
10. حفظ امید، کرامت و کیفیت زندگی بیمار در طول درمان
در نهایت، مهمترین بخش مراقبت از بیمار سرطانی، حفظ امید است. حتی در مسیر درمان دشوار، عشق، همراهی و امید، بهترین دارو برای ادامهی زندگی است.

۵ مراقبت مهم بعد از شیمیدرمانی در منزل
شیمیدرمانی یکی از روشهای اصلی درمان سرطان است که با استفاده از دارو، سلولهای سرطانی را از بین میبرد یا رشد آنها را کند میکند. این درمان میتواند عوارضی مانند تهوع، خستگی، کاهش اشتها، ریزش مو و تضعیف سیستم ایمنی به همراه داشته باشد.
مراقبت در منزل پس از شیمیدرمانی اهمیت زیادی دارد، چون بیمار به محیط امن، حمایت خانواده و مدیریت دقیق علائم نیاز دارد. با آمادهسازی خانه، پایش مداوم علائم، تغذیه مناسب، مراقبت از پوست و دهان و حمایت روحی، میتوان روند درمان را امنتر و راحتتر طی کرد.
در واقع، مراقبت خانگی نهتنها سلامت جسم بیمار را حفظ میکند، بلکه حس امنیت و آرامش روانی او را نیز تقویت میکند، چیزی که حتی بهترین درمانهای دارویی به تنهایی نمیتوانند جایگزینش شوند.
در ادامه با ۵ مورد از مهم ترین مراقبت های پرستاری از بیماران سرطانی در منزل در رابطه با شیمی درمانی آشنا میشوید.
۱. پایش علائم خطر بعد از شیمیدرمانی
بعد از شیمیدرمانی، بیماران ممکن است دچار تب، تهوع، استفراغ، خستگی شدید، خونریزی یا کبودی غیرعادی شوند. مراقب باید وضعیت بیمار را بهطور روزانه بررسی کند و در صورت بروز علائم جدی، سریعاً با پزشک تماس بگیرد.
۲. مراقبت از پوست و مو
شیمیدرمانی باعث حساس شدن پوست و ریزش مو میشود. استفاده از کرمهای مرطوبکننده، محافظت در برابر آفتاب و شستن ملایم پوست و سر به حفظ سلامت پوست و کاهش تحریک کمک میکند.
۳. رعایت بهداشت دهان و دندان
داروهای شیمیدرمانی میتوانند باعث زخم دهان، خشکی و التهاب لثهها شوند. مراقب باید بیمار را به مسواک نرم، شستشوی دهان با محلولهای توصیهشده و نوشیدن مایعات کافی تشویق کند.
۴. تغذیه سبک و پرکالری
تهوع و کاهش اشتها پس از شیمیدرمانی شایع است. بهتر است وعدهها کوچک، مکرر و مغذی باشند و از غذاهایی که هضم راحت دارند مثل سوپ، پوره و اسموتی استفاده شود تا انرژی و وزن بیمار حفظ شود.
خیلیها میپرسند بالاخره شکر خودش سرطانزا هست یا نه. اگر این سؤال رو دارید، حتماً مقالهٔ «آیا شکر سرطانزا است؟» رو هم بخونید.
۵. استراحت کافی و حمایت روحی
خستگی بعد از شیمیدرمانی طبیعی است. بیمار باید استراحت کافی داشته باشد، فشار زیادی روی خود نیاورد و در کنار مراقب یا خانواده، حمایت روحی دریافت کند. فعالیتهای سبک مثل پیادهروی کوتاه یا تنفس عمیق میتواند به بازگشت انرژی کمک کند.

۷ اشتباه رایج در مراقبت از بیمار سرطانی که باید از آنها دوری کنید
مراقبت از بیماران سرطانی موضوع سادهای نیست و نیازمند رعایت مراقبتهای خاص است. اکنون که با مواردی که باید هنگام مراقبت از این بیماران رعایت کنیم آشنا شدید، بیایید مروری هم بر کارهایی که نباید انجام دهیم، داشته باشیم:
1. نادیده گرفتن علائم هشداردهنده و دیر تماس گرفتن با پزشک
تب، خونریزی، درد شدید یا تهوع مداوم را نباید ساده گرفت. تاخیر در اطلاع دادن به پزشک میتواند عوارض جدی ایجاد کند.
2. تحمیل کار و فعالیت سنگین به بیمار سرطانی خسته از درمان
بیمار بعد از شیمیدرمانی یا درمانهای دیگر نیاز به استراحت دارد. اجبار به فعالیت شدید یا کارهای سنگین باعث خستگی و ضعف بیشتر میشود.
3. بیتوجهی به بهداشت فردی بیمار و تمیزی محیط منزل
محیط خانه باید تمیز و ضدعفونی باشد و دستها قبل از تماس با بیمار شسته شوند. نادیده گرفتن این موارد میتواند خطر عفونت را افزایش دهد.
4. نصیحت و سرزنش بهجای همدلی و گوش دادن به بیمار
جملاتی مثل “قوی باش” یا “نباید اینقدر ناراحت باشی” باعث فشار روحی و اضطراب بیمار میشود. به جای آن بهتر است همدلی و گوش دادن موثر را در پیش بگیرید.
5. مصرف خودسرانه دارو یا تغییر دوز داروهای شیمیدرمانی و مسکن
داروهای ضدسرطان و مکملها باید طبق دستور پزشک مصرف شوند. تغییر دوز یا مصرف داروهای بدون تجویز میتواند خطرناک باشد.
6. بیتوجهی به تغذیه و کمآبی بدن بیمار سرطانی
کاهش اشتها یا مصرف کم مایعات نباید نادیده گرفته شود. تغذیه مناسب و هیدراتاسیون کافی برای حفظ انرژی و جلوگیری از ضعف حیاتی است.
7. تنها گذاشتن بیمار در زمانهایی که نیاز به کمک فوری دارد
بیمار همیشه باید دسترسی به کمک فوری داشته باشد؛ تنها گذاشتن او در شرایط اضطراری میتواند خطرناک باشد.
بعضی از تغییرات پوستی یا ورم سینه میتونه نشانه نوع خاصی از سرطان باشه.
در مطلب «سرطان التهابی سینه» این علائم را دقیقتر توضیح دادیم.
نقش خانواده در موفقیت مراقبت خانگی بیمار سرطانی
زندگی با سرطان سخت است، نه فقط برای بدن بیمار، بلکه برای روح و خانواده او هم چالشبرانگیز است. مراقبت خانگی درست، با حضور مهربانانه و آگاهانه شما، میتواند امنیت، آرامش و امید را به بیمار برگرداند.
آمادهسازی خانه، مدیریت درد، حمایت روانی و تغذیه مناسب، ابزارهایی ساده اما حیاتی برای راحتتر کردن مسیر درمان هستند.
حتی کوچکترین توجه شما، یک نگاه مهربان، یک نوازش دست یا گوش دادن صبورانه، میتواند اثر بزرگی بر روحیه و کیفیت زندگی بیمار داشته باشد.
با رعایت نکات مراقبتی، شما نه تنها روند درمان را تسهیل میکنید، بلکه عشق و همراهی خود را به بیمارتان نشان میدهید و به او کمک میکنید با امید و آرامش بیشتری مسیر سخت درمان را طی کند.
اهمیت پرستاری در مراقبت از بیماران سرطانی در منزل
در بیماری سرطان، درمان فقط به دارو و شیمیدرمانی محدود نمیشود؛ مراقبت روزمره در خانه بخش مهمی از مسیر درمان است. در چنین شرایطی، حضور پرستار در منزل نقش محوری پیدا میکند و کمک میکند مراقبت از بیمار سرطانی در منزل از یک کار سخت و مبهم، به فرایندی ایمن، قابلپیگیری و قابلاعتماد تبدیل شود.
برخی از مهمترین نقشهای پرستار در منزل عبارتاند از:
- پایش منظم علائم و واکنش سریع به تغییرات
پرستار درد، تب، علائم عفونت، فشار خون، تهوع و سایر نشانهها را بهطور منظم بررسی میکند و در صورت مشاهدهی علامت نگرانکننده، سریع با پزشک یا مرکز درمانی هماهنگ میشود. - اجرای دقیق و ایمن دستورات پزشک
زمانبندی و دوز داروها، مراقبت از آنژیوکت، سرم، تزریقات و سایر اقدامات درمانی، زیر نظر پرستار با دقت بیشتری انجام میشود و احتمال خطا و عارضه کاهش مییابد. - آموزش عملی به خانواده برای مراقبت بهتر در خانه
پرستار به خانواده یاد میدهد چطور جابهجایی، تغذیه، بهداشت و مراقبت روزمره را انجام دهند، چه علائمی را جدی بگیرند و در چه مواقعی باید سریع با پزشک تماس بگیرند. - حمایت روانی از بیمار و کاهش اضطراب خانواده
حضور یک فرد حرفهای در کنار بیمار، احساس ناامنی و سردرگمی را کمتر میکند. پرستار با شیوهی درست صحبت کردن، گوش دادن و همراهی، به بیمار و خانواده کمک میکند با استرس و ترسهای بیماری راحتتر کنار بیایند. - کاهش بار مراقبتی و فرسودگی اعضای خانواده
وقتی بخش مهمی از تصمیمگیریها و کارهای تخصصی بر عهدهی پرستار است، فشار روانی و جسمی مراقب اصلی خانواده کمتر میشود و میتواند با توان بیشتری از بیمار حمایت کند.
در مجموع، پرستاری در منزل باعث میشود بیمار در محیط آشنا و در کنار خانواده بماند، در حالیکه مراقبتش همچنان بر پایهی اصول حرفهای پیش میرود. این ترکیبِ «محیط امن خانه» و «مراقبت تخصصی پرستار»، هم کیفیت زندگی بیمار را بالاتر میبرد، هم احتمال بستریهای مکرر و هزینههای غیرضروری را کاهش میدهد و مراقبت از بیمار سرطانی در منزل را به گزینهای منطقی و مؤثر تبدیل میکند.
سوالات متداول
مراقبت از بیمار سرطانی در منزل فقط دارو دادن نیست؛ باید محیط خانه را امن و آرام کنی، درد و عوارض درمان را مدیریت کنی، از نظر روحی همراهش باشی، تغذیهاش را تنظیم کنی، با تیم درمان در ارتباط بمانی و همزمان حواست به خستگی و سلامت خودِ مراقب هم باشد.
در مقاله توضیح دادی که بستری طولانیمدت در بیمارستان باعث خستگی، دلتنگی و اضطراب بیمار میشود؛ اما اگر مراقبت از بیمار سرطانی در منزل با نظارت پرستار یا تیم درمان انجام شود، بیمار در فضای آشنا، در کنار خانواده و در محیطی آرامتر دورهی درمان را میگذراند و کیفیت زندگیش بالاتر میرود.
طبق بخش «ایجاد محیطی آرام و ایمن»، باید سطوح مرتب ضدعفونی شوند، وسایل اضافی از اتاق برداشته شود، تهویهی هوا خوب باشد، افراد بیمار وارد اتاق نشوند و داروها در جای خشک و دور از دسترس کودکان نگهداری شوند. در عین حال فضا باید آرام، مرتب و برای بیمار حس «پناهگاه امن» داشته باشد.
پاب نرس، دانش و سلامتی برای همه

3 دیدگاه